Wednesday, 30 November 2016

Nikah & Ayah

PengakuanKu

Assalamualaikum..

Pertama sekali aku nak ucapkan terima kasih pada admin sebab kongsikan confession aku ni di page IIUM.

Bulan 4 bermula cerite aku. Bermula aku berulang setiap minggu dari Pineng – KL. Semua nya untuk AYAH.
Tanpa rasa penat aku sanggup drive sorang2 setiap minggu untuk melawat ayah.Time tu tak terfikir pun takde duit.Alhamdulillah setiap minggu cukup untuk aku isi minyak and bayar tol.

Ayah aku dimasukkan di KPJ.Ayah menghidap stroke.Aku sentiasa berharap ayah akan sembuh seperti biase.Setiap kali aku tengok ayah,aku sedih.Tengok ayah terbaring,wayar2 penuh dekat ayah.Aku percaye semua nya ade hikmah.Sejak kecil kami adik beradik memang banyak luangkan masa dengan ibu.Ayah selalu outstation.Mungkin ni salah satu cara Allah nak kami adik beradik bersatu untuk jaga ayah and luangkan masa dengan ayah.

Alhamdulillah,dalam mase beberape bulan ayah di hospital,kitorang adik beradik nampak feedback positive ayah.Ayah dah boleh senyum,ayah da boleh bercakap walaupun kadang2 aku tak berape faham ape yang ayah cakap.

Bulan 7 aku akan bernikah.Segale persiapan telah dibuat.Pelamin,baju,doorgift,dewan,katering semua nya dah tempah.Tapi tengok keadaan ayah macam tu,aku cancel kan semua.Katering,dewan,doorgift semua nya aku cancel.Ya Allah,sepanjang ayah sakit macam2 dugaan yang datang.

Sampai satu tahap,aku nak batal kan pernikahan aku.Aku stress dengan orang sekeliling.Ade yang cakap aku anak yang tak baik,sebab time ayah sakit nak teruskan jugak bernikah.Ade jugak yang gaduh sebab kan hal pernikahan aku ni.(kalau nak cerite,panjang sangat).

Aku selalu tanye ayah aku,patut ke kakcik nikah time ayah sakit ni. Ayah aku cakap kakcik nikah je.Kan hari tu kite dah bincang dengan pihak lelaki ((walaupun slow,aku dapat faham ape yang ayah aku nak sampaikan).
So,aku teruskan niat untuk bernikah.Aku pergi fitting baju sorang2,aku pergi beli cincin untuk suami aku sorang2 (time 2 suami aku jauh) ,aku buat semua sorang2.Ibu aku jage ayah aku kat KL so aku tak nak susah kan sape2.Selagi aku boleh buat,aku buat sendiri.

Pertengahan bulan 6 ayah aku dibenarkan keluar hospital.Alhamdulillah,aku happy sangat.Kitorang adik beradik decide biar ayah duduk dekat rumah kakak aku.Sebab ayah aku tak boleh jalan jauh lagi time 2. Badan ayah masih lemah.Aku harap ayah dah balik rumah,ayah makin sihat.

Setiap kali aku datang KL and jumpe ayah aku,mesti aku tanye ayah “ayah sayang kakcik tak”. Ayah aku angguk kan kepale dia.Time ayah sakit ni la aku dapat pelok ayah,aku sembang manje2 dengan ayah.

Aku selalu tanye ayah aku,nanti ayah datang kan kakcik nikah.Ayah jawab “mane ade ayah yang tak datang kalau anak dia nak nikah” .Ya Allah,aku sedih sangat dengar ayat ayah tu.Walaupun ayah terlantar atas katil,tapi semangat ayah nak tengok anak dia nikah.Nak jadi wali aku.

Masuk bulan 7,raya ke 2 tibe2 ayah sesak nafas.Kitorang terus call ambulance.Ayah dimasukkan ke hospital balik.Time tu aku memang takde langsung fikir pasal pernikahan aku.Aku just fikir ayah.Memang dalam hati ni nak batalkan je pernikahan tu.Raye ke 3 ayah dah mule ok sikit.Aku sembang dengan ayah.Aku tanye ayah lagi..Ayah,patut ke kakcik nikah.Ayah angguk.Kakcik teruskan.

Then raye ke 4 aku nikah.Berwalikan abang sulung aku.Hanya Allah je taw mase tu perasaan aku camne.Alhamdulillah,semua nya Allah permudahkan.Walaupun ayah takde time aku nikah,tapi ayah sentiasa ade dalam hati aku.Aku nikah di masjid,lepas je nikah buat kenduri kesyukuran di kedai makan.Alhamdulillah,rase tenang je.Takde pelamin,takde muzik,majlis yang sangat simple.

Genap sebulan aku nikah,ayah menghembuskan nafas terakhir.Kami semua redha dengan pemergian ayah.Terime kasih Allah bagi kami peluang untuk jage ayah.
Sampai sekarang setiap kali aku ziarah kubur ayah,mesti aku cakap “ayah sayang kakcik tak”

Selagi ade ibu ayah,hargai mereka.Buat mereke tersenyum

– kakcik yang merindui ayah

– kakcik

Hantar confession anda di sini -> www.iiumc.com/submit

About the Author

PengakuanKu / Author & Editor

Has laoreet percipitur ad. Vide interesset in mei, no his legimus verterem. Et nostrum imperdiet appellantur usu, mnesarchum referrentur id vim.

0 comments:

Post a Comment

Powered by Blogger.